Ad amīcum Matthaeum

Scrībere quid cessās uersūs Matthaee uenustōs? Magnificīs oculōs, supplico, pāsce metrīs. Tū decus ingeniumque etenim Sulmōnis adaequās quod rigidus iussit Caesar adīre Getās. Sed nunc plūrima post rediuīus saecula Nāsō Augustī tumulum rursus in urbe uidēs. Cōgeris at uariōs studiōsus uoluere librōs tē tenet et crēbrō perficienda thesis. Nōn sinit Āoniīs triplicem tē dīcere dīuam carminibus, tigrides quam per ināne uehunt uel mediā taetrō rēptantia nocte sepulchrō corpora quae cerebrī permovet ātra famēs. Dācia nōn canitur rea sub diciōne Marīnī inguinibus dēnsōs exsecuisse pilōs. Nec pia iam referēs umquam mīrācula Chrīstī prōmptaue Germānī facta sodālis erunt. Quīn libet interdum spōnsam laudāre modestam? Coniugis est meritō condecoranda fidēs. Mnēmonidum posthāc explētō iussa sorōrum! Nē simulēs surdīs tē auribus esse precor.