Versificātiō Euangeliī diēī XXVII mēnsis Augustī (Matthaeus 16, 13-20)

Caesaris in partēs nōmen quibus atque Philippī est uēnit Iēsus ubī nempe rogāuit ita discipulōs "hominis quis fīlius esse putātur?" Dīxērunt "aliī tē, domine, esse putant Iōannem Baptistam aliīsque autem ipse uidēris Hēlīās, tē pars Hiēremiamque putat, ē biblicīs ūnum vel dīcunt esse prophētīs". "Quem mē uōs autem dīcitis esse?" rogat respondēnsque Simōn Petrus sīc dīxit Iēsū "Tū Chrīstus uīuī fīlius ipse Deī es.". Inquit et ille "Simōn es tū Bar Iōna beātus. Nec caro nec sanguis tē docuēre, pater sed meus in caelīs quī est, et uērō tibi dīcō es Petrus et super hanc aedificābo petram mox ecclēsiam et īnfernī nōn porta ualēbit contrā illam, clāuēs et tibi, Petre, dabō rēgnī caelōrum. Quodcumque ligāueris hīc tū quippe super terram iūnctum et in aethere erit et quaecumque super terram soluenda putāris in caelīs etiam mando solūta fore. Discipulīs tunc ille suīs praecēpit ut esse sē Chrīstum posset discere nēmo ab eīs.

Pauca dē Autumnī aduentū

Rigōre molliētur aetheris calor
marisque harēna dēserētur algida.
Resūmit ūsitāta quisque mūnera
et in scholās alumnus īre cōgitur.
Parant hirundinēs migrāre in Āfricam
cotīdiēque fit diēs minūtior.
Rigātur imbribus solum frequentibus
uirōre mox et exuentur arborēs.
Valē, aestuōse mēnsis, hinc abī celer
auēque, quī uenīs tepōre praeditus.