Carmen Natalicio tempore scriptum

Vltimus ad finem iam mensis uergit et annus
denique consueta nunc abit iste uice.
Luxuriosa gelu candescunt arua decembri
et parat in mundum sancta uenire salus.
Nec poterit natum cognoscere pastor Iesum
nec capiet caeli turpe bouile deum.
Nemo feret uolucri uectus munuscula curru,
dulciolis caligas nulla replebit anus.
Grex pueri celebrare nequit mysteria diui
nec magus externa migrat ab urbe procul.
Non ego dilectam mox te, mea uita, reuisam,
Caesar enim longis me uetat ire uiis
atque recrudescens uiolat tibi pectora morbus
et modo cum medicis hunc agis aegra diem.
O utinam longe possem tibi adesse iacenti,
me quid enim sine te festa dapesque iuuent?
Quid natalicia congesta sub arbore dona
quidue petam media nocte sacella pius?
Si quid aues igitur nobis dare munus amica
fac ualeas, aliud nil ego habere uolo.